“Enjoy the silence”………

Words like violence
Break the silence
Come crashing in
Into my little world
Painful to me
Pierce right through me
Can’t you understand?………………….

“Enjoy the silence”, met enige behoedzaamheid klinkt de stem van Dave Cahan door mijn huis. Alsof hij bang is zelfs deze stilte te doorbreken. Muziek is van alle tijd en blijft hoe je het ook wendt of keert altijd actueel. De tekst heeft op mij en misschien wel op vele anderen een helende werking. Toepasselijk en niet alleen in het “oude” jaar dat inmiddels al weer langzaam aan het vervagen is. Van de stilte genieten, iedereen heeft zo’n moment. Of gewoon in die stilte terugdenken aan niet alleen de mooie momenten, maar ook de slechte herinneringen moeten daarin hun plek vinden. Loslaten is iets waar ik elke dag aan werk. Stap voor stap een stukje verder. Want ook de stilte wordt door mij soms nog als onheilspellend ervaren.

Nu, terugkijkend op weer een jaar dat achter mij ligt laat ik de stilte over mij heen komen, hand in hand met de muziek en doseer ik. Terug naar 2021, een jaar waarin ik hoopte op een aftocht van het virus. Hoop, verdriet en vreugde, iedereen heeft of krijgt er mee te maken. En het leven gaat door, je neemt afscheid van de één en omarmt de ander. Nieuw leven is ons geschonken in de grootste zin van het woord, waar de één vecht voor zijn recht is de ander altijd dichtbij, zorg voor elkaar en als grote gemene deler de liefde.

Terugblikken, we doen het allemaal en overal. Niemand ontkomt er aan. En we gaan door waar we even gestopt zijn om van de stilte te genieten. En terwijl langzaam de klanken wegsterven, herpak ik mij. Op naar een nieuw jaar!.