Op de elektrische fiets van mijn zwager Stef baan ik mij een weg door het Zwolse verkeer. Onze “Jan Janssens” hebben wij achtergelaten in Italië en nu lijkt het een beetje de omgekeerde wereld. Van trappen als idioten in de heuvels van de Garfagnana naar elektrisch in het vlakke Nederlandse land. Ik ga hier gewoon even van genieten en trap, alhoewel trappen is nu vooral een soort van relax voortbewegen. Zodra Ria mijn lieve schoonzus mij heeft uitgelegd hoe ik de knoppen van dit voor mij totaal onbekende vehikel moet bedienen ben ik niet meer te stuiten. Ik heb haast op deze zaterdagmorgen dus voer ik de snelheid nog even op. Ik ben de komende tijd weer terug op mijn geboortegrond en blijk ik tijdens deze dagen van bezinning niet aan het meest opzienbarende nieuws te ontkomen. En nee, dat is niet Corona. Die laat het even over zich heen komen en wacht geduldig af.
Het gaat over de “verkeerde herinnering” van Mark. De debatten zijn niet aan te slepen, de tv zenders gaan dag en nacht door om het volk deelgenoot te maken van iets dat niet eerder in de Nederlandse politiek is voorgekomen. Een demissionair premier die zich op eenzame hoogte staat te verdedigen ten overstaan van de gehele tweede kamer. Moties van afkeuring en wantrouwen vliegen hem om de oren. Collega leugenaars staan zij aan zij aan de microfoons en schreeuwen om het hardst nu blijkt dat hun vergeten herinneringen naar de achtergrond zijn verbannen. Of ze er mee weg zijn gekomen is een tweede.
Volgens De Politieke Integriteitsindex die al sinds 2013 jaarlijks de integriteitsschendingen door Nederlandse politici in kaart brengt blijkt Mark en de zijnen hoog te scoren. Affaires noemen ze dat. De oorzaak dat er in 2018 fors meer affaires speelden, kwam dan weer door de gemeenteraadsverkiezingen. Dat is smullen en worden de kandidaat politici extra onder het vergrootglas gehouden en komen er de nodige relletjes, fraude praktijken en noem maar op aan het licht. Vertrekken wordt dan meestal geadviseerd.
Ben benieuwd of die grote schreeuwers die amper droog achter de politieke oren zijn tijdens dit debat al geïndexeerd zijn, laat staan op hun integriteit. Denk het niet.
Wat betreft de langlopende politieke collega’s zou ik het spreekwoord “De beste stuurlui”…… vervangen door “de beste leugenaars staan aan wal”. Hun leugens doen er ineens niet meer toe en al lang vergeten dus hoe goed voelt het dan wel niet om al je pijlen zonder enige gêne af te vuren.
En Mark, hij vecht als een leeuw, dat werkwoord staat hoog in zijn vaandel. En wat dat liegen betreft, zeg nou zelf, je iets “verkeerd herinneren” klinkt toch een stuk sjieker.
Ik trap nog even door, mijn haast is overgegaan in berusting. Een dikke zaterdag krant kopen, het liefst een stuk of twee, was mijn doel. De opinies lezen woord voor woord. Heerlijk tijdens deze paasdagen. Het wordt mij niet gegund. Kiosken in deze stad zijn niet te vinden, of, een NRC kopen bij de betere boekhandel, vergeet het maar. Zonder afspraak kom je niet binnen. Tot slot de tabakswinkel met het welbekende krantenrek, helaas en heeft Corona alsnog het laatste woord.